Biz ne vakit bu hale geldik?

        Bazen aile büyüklerinden duyarız, dostlukların ölümüne; gıybetin günah olduğunu.
İkiyüzlülüğün ve iftiranın cezasının cehennem olduğunu, makam ve mevki için önüne gelenin elini öpmenin KARAKTERSİZLİK olduğunu…
Çocuklara ve yaşlılara şefkat eli uzatmanın, onları sevmenin ve saygı göstermenin insanlık olduğunu...
Ve daha birçok öğütler dinler, Gelecek nesillere de aktarmamız gerektiğinin bir görev olduğunu bilirdik.


      Şimdi herkesin, vicdanını yoklaması ve insan olma gayemizin bu öğütlerden geçtiğini bilmesi gerek.
İzlediğimiz, okuduğumuz haberlerde geçen her olay; yaşadığımız hayatta karşılaştığımız insan müsveddelerini görünce ne kadar zavallı ve acınacak bir halde olduğumuzu göreceğimizden eminim.
İnsan olayları anımsarken bile dehşete kapılıyor…


      Daha 38 günlük bebeğe cinsel istismar mı dersin, 5 - 11 yaşlarındaki erkek çocuklarına tecavüz mü dersin, gece evine gitmek için dolmuşa binen genç kıza önce tecavüz ve sonra canice yakılmasını mı dersin.
Bir yüzük için yalnız yaşayan 77 yaşındaki yaşlı kadının elinin kesilmesini mi dersin, 79 yaşındaki bir ninenin çantasını almak için yerlerde sürüklenmesini mi dersin…


      Bunlar hep, inanç eksikliği ve imanı imansız gibi yaşayanlardan kaynaklanıyor.
(Allahü teâlânın buğzettiği üç kimse: Zâni ihtiyar, kibirli fakir ve zalim lider.) [Tirmizi, Nesai]
Allah’tan başkasına kulluk etmemek ne onurluca, ne gururluca ve de günahların en büyüğünü işlememektir.
Makam ve mevki için torunu yaşındaki insanların önünde düğmelerini ilikleyip ellerinden öperim demek ne zavallıca bir acizliktir.
Zira, Allah resulü s.a.v bir hadisi şeriflerinde şöyle buyurdu ‘’Görüldüğü gibi daha insan bu aleme gelmezden önce onun rızkı kendisine tayin ve takdir olunmuştur.


      Bu hadise istinaden demem o ki, makam ve mevki Allah’ındır istediğine nasip eder, istediğinden alır.
Eğer, kul imanlı ve bunun bilincinde olursa Allah’tan başkasına el pençe durmaz; bunu ne kendine yakıştırır, nede karakterine.
Geçmişte bir yazımda şu sözü yazmıştım tamda yerine geldi. ‘’ Makamla gelen şeref, makam gidince’’ ne olur sizce?
Daha, çok yazılacak yazılar ve örnekler var ‘’Biz bu hale ne vakit geldik’’ demek için maalesef.
Allah bizleri zalimin şerrinden, koltuk delisi insanlardan, Asılsız iftiralardan, Kibrine yenik düşenden ve nefsimize yenik düşmekten muhafaza eylesin Amin…

YORUM EKLE

banner29