Kolay kolay bu şehirden gidemem
Temiz havasına alışmışım ben
Başka bir diyarda rahat edemem
Zernebat suyuna alışmışım ben.
**
Şamran dolanır ve sular ovayı
Melül, mahzun akar Akköprü Çayı
Ganispiye daldırınca oltayı
Ala balığın alışmışım ben.
**
Fidanlıkta veya Değirmen başında
Keşiş Yaylasında, Bağlar başında
Edremit’te semaverin başında
Gırtlama çayına alışmışım ben.
**
Güneyinde horhor suyu çıkıyor
Analı kız sanki bize bakıyor
Taş kapıda yine bülbül şakıyor
Meher kapısına alışmışım ben.
**
Erekten eksilmez bulut ve duman
Süphan’a çıkanın hali pek yaman
Gi desm darılır bir bahri umman
Perekli sularına alışmışım ben.
**
Çavuş tepe güzel ve Toprak kale
Görmeye değmez mi bizim iskele
Bizler ona uşgun desek de bile
Yaylanın muzuna alışmışım ben.
**
Peynirle hoş gider lavaş ekmeği
Sabah kahvaltı da ye ilitmeyi
Bizim memleketin meşhur yemeği
Balığ başı ayran aşına alışmışım ben
**
Ayağıya kaldırmıştı herkesi
Dalgalandırırdı gölü nefesi
Çok zaman oldu ki çıkmıyor esi
Gör ki canavara alışımışım ben.
**
Anzaf, Amik ve Hoşap Kalesi
Nam vermiştir Muradiye şelalesi
Yeşil Gevaş’ın meşhur fasulyesi
Şu ayşe gadına alışmışım ben.
**
Dört mevsim eksik olmaz güneşi
Müküs balının da yoktur bir eşi
Hele bi gezip görün yeşil Erciş’i
Sarı gartoluna alışmışım ben.
**
Gezme yeri Edremit ve Civarı
Dört mevsim eksilmez Artos’un garı
Bir gözü masmavi, diğeri sarı
Tek göz pişiğine alışmışım ben.
**
Seni bırakıp da gideyim neden
Van’ın toprağına düşsün bu beden
Dünyada Van ahrette iman denen
Şu Şehrivana alışmışım ban
Ümit Kayaçelebi
