"Bayramlar artık eski çekiciliğini vermiyor insanlara " dersem, bana ne kadar katılırsınız bilemem ama maalesef bana göre insanlar için sıradan bir günden farkı olmadığını gösteriyor.
Hani o eski bayramlar o bayramlar birlikteliktir, beraberliktir, kardeşliktir, Özlemdi, özlenendi, Nedenine gelince; en başta eski tatlar, samimiyetler, güler yüz tatlı diller, hoş sohbetler, insanların birbirine olan sevgisi saygısı, kalmadı.
Bölgemizde insanlarımız toplu gezer toplu bayramlar kutlanırdı. Kabristan ziyaretleri çocukların bayram yaklaştıkça yüzlerinde okunan bayram mutluluğu ve daha nice, nice güzellikleri ne yazıkki kaybettik Bu değerleri geri getirmekte artık zor, ne yazık ki bir anı olarak kalmış, yerine; ah şu bayram gelse de bir tatile çıkıp kafa dinlesek, eğlensek, gezsek diye düşünüp, tatil başlar başlamaz tatilin bitecek olmasının verdiği sendromla yukarıda saydığım güzellikleri adeta rafa kaldırıp, mutlu olunacak küçücük şeylerden bile mahrum kalarak kendi kendimizi mutsuzluğa iterek bir yaşantı tarzını seçmişiz adeta boğulmayı tercih etmişiz.
Hep söylenir, "nerede o eski bayramlar" ve iç çekilir. Peki, ne vardı o eski bayramlarda? "Nerede" diye aradıklarımız, peşine düştüklerimiz, özlediklerimiz, tam olarak ne? Herkesin aklında bir "bayram" var elbette. Dünya kirlenirken temiz kalanın özlenmesi doğal.
Bayramlar, en değerli hatıralarımız; bunun için özlüyoruz belki de. Aslında heyecanlı bir şeydi bayramlar Bayramlıklarımızı alır, sıraya girer, büyüklerimizin ellerinden öperdik. Çocuktuk, mutluyduk. Ne zaman değişti, hangi ara bayramdan uzaklaştık, Artık Annemizin babamızı kardeşimizin dedemizin bayramını Kutlamıyoruz Bir mesaj Atıyoruz, Teknoloji ilerledikçe Bayramlar İnsanlıklar bitiyor.
Bugün, öyle bir ayrımcılık var ki memlekette, neredeyse bayramı kutlayanlarla kutlamayanlar birbirine girecek! Oysa bayram birleştirir, Küskünler barıştırır bayram kardeşliktir birliktir.
Bunun için bayramdır. İki bayram var. Bugün, ilkini "kutlayan" kesim, "oruç tutmadın, ne hakkın var bayram kutlamaya" diyor ya da tersi, ikinciyi kutlamayan "hayvanlara yazık değil mi" diyerek giriyor lafa... İlk bayramın adı bile ayrıştırıcı: "Ramazan bayramı" diyenlerle "şeker bayramı" diyenler kapışıyor artık. Sınırlar belli, bir araya gelmek mümkün değil.
Oysaki yeni neslimize eski bayramlarda yaşadığımız güzelliklerimizi, özlemlerimizi, gelenek, görenek ve adetlerimizi günümüz şartlarını da dahil ederek, bayramlarımızı daha mutlu ve daha anlamlı hâle getirebiliriz.
Ama her şeye rağmen; Bayramlarımızın mutluluk, huzur ve neşe içinde geçirmemiz yine biz büyüklerin elinde olduğunu düşünüyorum.
Çocuklarımıza; "Aslında heyecanlı bir şeydi bayramlar" dedirtmeyecek güzelliklere vesile olmanız dileğimle, Mübarek Kurban Bayramınızı en kalbî duygularımla kutluyor, Sağlık mutluluk ve esenlikler temenni ediyorum.