Vanspor bir sevdadır diyoruz.
Bu sevdayı bu kötü günün de yerden yere vurmak mı? Yoksa bu sevdaya sahip çıkmak mı gerek? Vanspor bizim ve ilimizin vazgeçilmezidir.
Biz bundan vazgeçer miyiz? Tabiki geçmeyiz. Hepimizin içinde bir Vanspor ruhu vardır.
Gerçekten Vanspor sevdası da bir başkadır. Kötü gününde de bu sevdaya sahip çıkarsak gelecek daha güzel olacaktır. Bu sezon hedef vardı.
Stada gelen binlerce taraftar bu umutla geldi. Bazen üzüldük bazen de sevindik. Şu bir gerçek ki üzülsek de sevinsek de hiç birimiz Vanspor'dan vaz geçemeyiz. Bugün yağmur gibi eleştiri olsa da İnanıyorum ki yarın herkes takımına daha fazla sahip çıkacaktır.
Bağcılarspor maçı belki kırılma maçımızdı kırıldık. Bu mağlubiyetle, Zirveden tamamıyla uzaklaştık, Play Off şansıda riske girmiş oldu. Kazanmamız gereken bir maçta mağlup ayrılmak tatbikî üzücüdür. Hepimizin bir umudu vardı. Umudumuz belki de yok oldu. Bunun için takımı yalnız bırakmak bize yakışmaz.
Çünkü biz bu takımı günü birlik sevmiyoruz. Bize yakışan her zaman olduğu gibi bu süreçte de takımımızın yanında olmaktır. Bağcılar maçında takımın mücadelesi kesinlikle yetersizdi. Bunda hepimiz hemfikiriz. Tabi bunun nedenleri mutlaka vardır.
1. Devredeki takımın dağıtılması banko oynayan futbolcuların gönderilmesi, Bağcılarspor maçına da damgasını vurdu. Çünkü takımda forvet yok. Forveti olmayan bir takımda gol sıkıntısı yaşar. Bu maçta da gol atma yollarında yetersiz kaldık.
İlk devrede iyi mücadele etmemize rağmen, maçın 2. Devresinde mücadeleden koptuk. Bağcılar bastırdıkça biz şaşırdık dağıldık.
Mutlu ve Ali Kuleli ilk devre maça dahil olsaydı belki sonuç farklı olurdu. Çünkü 2. Devrede bu iki oyuncunun oyuna dahil olması, Fahrettin'in ileriye çekilmesi, gollerin gelmesine vesile oldu. Takım iyi oynadı iyi mücadele etti demiyoruz. Ama olmayınca da olmuyor.
Zaten dikkat ederseniz sezon başından bu yana kendi sahamızda rakip kim olursa olsun maç kazanma sıkıntısı yaşıyoruz. Şimdi burada sırayla şu futbolcuyu bu futbolcuyu yazmak eleştirmek inanın çokta fayda vermez.
Takım zaten şuan da moralmen sıfır durumdadır. Bir biz varız birde Vanspor'umuz var. Giden gitmiştir. O açıdan biraz daha sağduyulu olmakta fayda vardır.
Her şeye rağmen Play Off potasındaki takımla aramızda 6 puanlık bir fark var. Belki umudumuz kaybolmuş olabilir ama yine de umutlu olmakta fayda vardır. Bence birlik olalım takımı yalnız bırakmayalım.
Çünkü kaybeden biz oluruz.
Maç sonunda, yaşanan gerginlik ve sosyal medyada yapılan yağmur gibi eleştiriler inanın takıma zarar vermekten başka bir işe yaramaz.
Hadi biz de buradan saldıralım.
Yazılarımızla takımı yerden yere vuralım. Peki, kim zarar görür? Yarın herkes gider biz kalırız Vanspor kalır. Vanspor'da giderse yıllar önce olduğu gibi tribünler boş kalır.
Van ve Van'ın spor'u zarar eder. Yine profesyonel takımı olmayan bir il konumuna geliriz. Bu kez kendi halimize yanacak olan yine biz oluruz. Takım da başarısızlık ilk kez mi oluyor ki?
Yıllardır bunu yaşıyoruz. Temennimiz bundan sonra yaşanmaması için tedbirlerin alınmasıdır. Daha ligin bitimine 11 haftalık bir maraton var. Bu kadar eleştiriye maruz kalan bir takım kalan 11 haftalık maratonda ne yapacak? Takım kötü oynamıştır.
Kazanması gereken maçı kaybetmiştir. Beklentimiz vardı. Beklentimiz belki de hayal olmuştur. Ama bu bize bu takımı bu kadar eleştirme lüksü vermez.
Çünkü takım bu ili temsil ediyorsa, iyi günde kötü günde yanındayız diyorsak, bugün kötü gündür ve zorlu süreçteyiz. Takımın yanında olmalıyız. Maç sonunda sokak sokak gezdim, dolaştım, stres attım.
Gerçekten içim yandı. Belki sabaha kadar uyuyamadım. Ama bu bana takımı yerden yere vurma lüksü vermez. Çünkü bu takım bu şehri temsil ediyor.
